Bugünlerde gerçekten düşünmeye başladım. Acaba bu meslek beni daha ne kadar ilerliye götürebilir? Bugün bunun üzerine gerçekten dertleşmek istiyorum. Bu yazıda gerçek düşüncelerim ve kendimi anlatacağım. Bu yüzden burada toz pembelik beklemeyin derim.

Heves mi, değil mi?

Açıkçası bu konuda aşırı gitgelmelerle boğulmuş vaziyetteyim. Oyun geliştirmeyi seviyorum ama sürekli aralar vererek, en çok kendime ve sonra ise, çevredekilerin beklentilerine ağır hasarlar verdiğimi düşünüyorum. Akılda ciddi bir soru var. Bu mesleği gerçekten severek mi yapıyorum, yoksa anlık birer bir heves miydi? İnan bu soruları düşünerek kafayı yemek üzereyim. Sürekli düşündüğüm içinde işlerime ve diğer yapmak istediklerime yansıdığı için. Büyük aptallıklara imza atmaya başladım. Bunun çözümü nedir? İnan hiç bilmiyorum ama emin olduğum tek bir şey var. Bu gidişin sonu, meslekten nefrete dönüşecek maalesef.

Bunlar dışında, oyun yapmaya başladığım zaman, belirli bir süre sonra o istek ölüyor. Hiçbir şekilde isteğim geri gelmiyor. Demek istediğim, oyun yaparken iyi ama sonraki gün başlarken, tembellik tüm etrafımı esir alıyor. Bundan nefret etmeye başladım. Japon disiplini bile gelse bu lanet durumdan kimse beni kurtaramaz. Oyunları yaparken heves mi alıyorum, yoksa ciddi ciddi uğraşıyorum mu? Oyun yaparken, belki kendime olan güvenim ve inancım kökten bitmiş olabilir diye düşünüyorum.

Delirdim galiba(!)

Oyun geliştirme işi ile dertleşiyorum ama bu başlık gözünüzü korkutuyor. Biliyorum, bende korkuyorum. Oyun geliştirme ile kendi kendimi kemirdim, yedim, bitirdim. Bu meslek yüzünden, oyunları oynamaktan bile soğuduğumu düşünüyorum. Eskiden oyunlara aşık olan ben, şimdi onlardan uzak dursun benden edâsı ile dolanıyorum. Oyun geliştirirken en büyük sorunum hep en büyüğünü, en iyisini, en bilmem nesini istiyorum. Deli gibi plan kasıyorum, sonuç mu? Yapamıyorum veya boşluyorum işi. İş olarak görüyorum ama yaptıklarımla, dediklerimle çelişmesi de acı bir gerçek.

Oyun yaparken, en büyük şikâyetim hâlâ, görsellikten yana. İlla kendime ait olacak ve kötü bile olsa çizmek istiyorum modundayım. Biraz bencil, dikte ve sabırsız bir insanım. İstediğimi anında almazsam, ondan hemencecik soğuyuveriyorum. Delirmelik bir sorun, çözmem lazım. Peki çözüm için ne yapıyorum? Hiçbir şey. Ot gibi yaşıyorum.

PC & Son Sözlerim

Asıl suçlu benim ama bir günah keçisi de lazım. Bu elimdeki PC 13+'dan yaşlı ve onun sorunları yüzünden de meslekle gidip geliyorum. Bu günah keçisine çokta yardırmak istemiyorum ama durum bu. Oyunlar oynamak ve sevdiğim işi yapmakta sorun yok ama artık günün birinde benden bu kadar, Ayhan-sama diye iflas bayrağını çekip bir daha çalışmamak üzere tozlu raflara gömülecek olması, tamamen beni aceleci tavırlar almama sebebiyet verdi. Bu arada mesleğe başlayalı da 10 yıl oldu. O yüzden bu emektar benim nazımı çekiyor, aslan be. 1 - 2 sene daha sabret lütfen.

Oyun geliştirmeye son 1 sene daha şans veriyorum. Elimde Construct 3 lisansım var. Onun yanmasına gönlüm hiç razı gelmiyor. Bu yüzden bir veda projesi ile işi zirvede veya dipte bırakacağım. Eğer tutar ve yeni PC almama sağlar ise, o zaman bu mesleğe kalıcı devam edeceğim. Tersi ise, kalıcı olarak bırakacağım.

Bitirirken

さよなら！